As nosas "cousas"

É inxusto!

Onte encontreime con el. Estaba no mesmo sitio de sempre. Fun onda el e escupinlle na cara. Dábame noxo despois do que me fixo. Coñecino polos seus ollos de odio; desgraciome a vida. Non lle contei a ninguén; dáme vergoña. Con só quince anos ter esa experiencia é moi forte. Esa violación matoume por dentro. EVA 1º C.

As nosas "cousas" 1ºC

Ela chamábase María e el Manuel. Ela era unha rapaza boa, fermosa, bondadosa..... pero el era un home alcohólico, cruel, infame.... e un maltratador!!! Non deixaba saír a María da casa. Cada noite chegaba borracho, pegáballe e abusaba dela. María non se atrevía a denuncialo. Talvez fose medo; medo a que lle batera máis. Pero chegou o día, o día no que se encheu de valentía e denunciouno.
Agora el está no cárcere e ela é unha muller nova, feliz, máis forte e que non ten medo. Iso si, ten feridas que nuncan curarán. ESTEBAN 1º C

"Cousas" por 1ºESO C

Si. As nosas "cousas" . Estes son os nosos relatos ao estilo Castelao. As "cousas" deste escritor son relatos moi breves e concentrados; son contos cheos de sentimento, de crítica, de intesidade tráxica... Agora é o momento de imaxinarnos que somos uns/unhas Castelao en pleno século XXI. Puxémonos a escribir unha cousa. Aquí tes unha achega.

Agora é ao revés

Chamábase Kashka e a súa familia nunca auga da boa probara. Era o día, o día 17 e xa pasaran tres anos; tres anos recolectando cartos para conseguir un billete para un calluco que talvez podía romper. Xa montara, non había volta atrás pero sabía que o facía por unha vida mellor.

Alí non había ningún sorriso. Todo era medo; medo por algo que aínda non ocorrera. Na metade do camiño xa non quedaba comida e xa morreran tres; só quedaban trinta.

Chegamos por fin. Chegamos mais Kashka sabía que isto só era o principio, o principio de algo moi duro como enfrotarse ao racismo, a doce horas de traballo cobrando moi pouco. Pero sabe que sairá adiante; ela é forte. Nós sabemos moito disto, verdade? ADRIÁN 1º C

GANDHI

O noso alumno Manoel Víctor da Silva Morais, de 1º ESO C, acaba de revelar as súas potentes dotes artísticas no eido do debuxo e a caricatura. Aquí temos unha mostra, de Gandhi. Pero como a arte e a historia non están reñidas, deixamos aquí o texto extraído da Galipedia sobre este personaxe tan importante para a India e para o mundo:

Mohandas Karamchand Gandhi (guxarati મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી, devanagari मोहनदास करमचन्द गांधी), máis coñecido popularmente por Mahatma Gandhi (Mahatma, do sánscrito "grande alma") (2 de outubro de 1869 - Nova Delhi, 30 de xaneiro de 1948) foi un dos ideólogos e fundadores do moderno estado indio e un influente defensor do Satyagraha (principio da non agresión, forma non violenta de protesta) como un medio de revolución.
Gandhi axudou a liberar a India do goberno británico, inspirando a outros pobos coloniais a traballar polas súas propias independencias e en última análise para o desmantelamento do Imperio Británico e a súa substitución pola Comunidade Británica (Commonwealth). O principio do satyagraha, frecuentemente traducido como "o camiño da verdade" ou "a busca da verdade", tamén inspirou xeracións de activistas democráticos e antirracistas, incluíndo Martin Luther King e Nelson Mandela. Frecuentemente Gandhi afirmaba a simplicidade dos seus valores, derivados da crenza tradicional hindú: verdade (satya) e non violencia (ahimsa).

Inmigrantes

Inmigrantes que vides a este lugar
a rir, a soñar e a cantar,
aquí pasarédelo ben,
tedes que estar tranquilos;
e a disfrutar!

A España vides vós,
en busca de alimento,
e en busca dun traballo,
incluso pelar un allo
e non paran ata atopalo
nin un só momento.

A maioría aquí aceptarémosvos
tal e como sodes,
vós comedes e bebedes,
outras bebidas distintas,
pero tamén necesitades,
para os bolígrafos tintas
e para o pelo cintas.

UNA TIERRA LEJANA

Ya hace un siglo los ingleses colonizaron Australia, durante esos años la vida de mi bisabuelo fue muy dura. Él tan sólo tenía doce años y tal fue el trauma, que tardó años en olvidarse de aquello cada día de su vida.
El capitán Barbacorta era el que dirigía aquella colonización. Su razón, tener los delincuentes fuera de sus tierras y lo más lejos posible. El viaje les duró cuatro meses y diecisiete días. La mayoría de los tripulantes llegaron vivos a pesar de que el viaje fue muy difícil. Los soldados que venían en el barco llegaron a su casa, cogieron a sus padres y se los llevaron sin darle ninguna explicación. Su infancia fue cruel y solitaria. Ahora ya es muy mayor y lo ha olvidado, aunque siempre la sabiduría y el idioma que aprendió quedara y perdurará en todas la generaciones de mi familia.
Texto: Silvia Vizcaíno
Ilustración: María Río
1º ESO D

LOVE ON A BIKE

A MAN CLOSED HIS EYES
A WOMAN GAVE HIM A BITE
THEY RAN AWAY ON A BIKE
THE BIKE IS NEW AND WHITE
BUT IT ISN’T AS EXPENSIVE AS MINE
THEY BOUGHT BANANAS AND ICE
THE MAN SAW SOME SIGHTS
THEY SAW THE STARS IN THE SKY
TOGETHER THEY SAW THE MOON SHINE
HE LOOKED AT HER EYES AT NIGHT
THE MAN IS AS COLD AS ICE
BUT THE WOMAN IS NOT SO SHY
FINALLY THE WEDDING WAS AT MIDNIGHT
AND NINE MONTHS LATER
THEIR SON WAS CALLED MIKE

1º de ESO D